De Droom van Avalon
Avalon is meer dan een mythe, het is een symbool van het eeuwige. De naam, vermoedelijk afgeleid van het Welshe woord 'afal' (dat “appel” betekent), wordt vaak vertaald als “Het Eiland van de Appels”. Een heilige boomgaard, onaangetast door de tijd, waar het fruit genezing, wijsheid en onsterfelijkheid schenkt. In de Arthurlegenden is Avalon het betoverde rijk waar het zwaard Excalibur werd gesmeed, en waar koning Arthur na zijn laatste gevecht naartoe werd gebracht om te rusten en geheeld te worden door priesteressen, tot het moment dat Brittannië hem opnieuw nodig zou hebben.
Velen geloven dat Avalon een basis heeft in de werkelijke geografie. Glastonbury, in Somerset (Engeland), wordt al lang geassocieerd met het oude eiland. De vroege christelijke monniken van Glastonbury beweerden het graf van koning Arthur op het terrein van de abdij te hebben gevonden, en de door mist omhulde moerassen, heilige bronnen en appelboomgaarden in de omgeving versterken alleen maar het gevoel van mysterie. Zelfs vandaag de dag voelt de Tor die boven het landschap uittorent als een drempel tussen deze wereld en iets dat ouder en magischer is.
Glastonbury Tor (foto door R. Potticary)
Maar Avalon is niet alleen een plaats. Het is een metafoor, voor toevlucht, wedergeboorte en innerlijke transformatie. Het staat symbool voor de terugkeer naar jezelf, naar de bron van kracht, intuïtie en evenwicht die misschien verborgen ligt onder het oppervlak van het alledaagse leven.
In de mythen wordt het geregeerd door krachtige vrouwen. De tovenares Morgan le Fay en de Vrouwe van het Meer. Figuren die felle bescherming combineren met gratie en magie. Deze archetypen hebben talloze hervertellingen geïnspireerd, waaronder de roman 'Avalon Dreams', waarin het moderne leven en de oude legende samenkomen in het ontwaken van één vrouw.
Avalon is het hart van de Arthurwereld, maar ook het hart van onze eigen innerlijke reis. Het staat voor het idee dat heling mogelijk is, dat ons ware zelf nooit verloren is, maar slechts wacht om herinnerd te worden.
Laatste Rust van Arthur in Avalon – Edward Burne-Jones
Een Moderne Droom, Herboren
Legenden mogen oud zijn, maar worden nooit vergeten. Ze sluimeren in verhalen, in symbolen, in de diepten van onze verbeelding, wachtend tot iemand ze nieuw leven inblaast. In de roman 'Avalon Dreams' van Alexa Whitewolf wordt de mythe van Avalon niet simpelweg naverteld, ze wordt herboren.
Het verhaal volgt Vivienne du Lac, een vrouw met een ogenschijnlijk gewoon modern leven, die plotseling levendige dromen krijgt, oude herinneringen ervaart en een gevoel ontwikkelt dat ze wordt aangetrokken tot iets dat ze niet kan verklaren. Tijdens haar zoektocht ontdekt ze dat ze veel meer is dan ze ooit had durven denken: de reïncarnatie van de Vrouwe van het Meer; hoedster van Avalon, bezitter van magie, en een ziel diep verbonden met het verleden.
Maar dit is niet slechts een fantasieverhaal. 'Avalon Dreams' is een verhaal van ontwaken, het afpellen van lagen van twijfel en het herontdekken van de kracht, wijsheid en bestemming die altijd al in haar aanwezig waren. Viviennes pad is doordrenkt van kwetsbaarheid en moed, liefde en verlies, mysterie en openbaring. En terwijl ze haar ware identiteit terugvindt, eist ze ook haar kracht terug op.
Deze emotionele reis — het herinneren, het heroveren, het herrijzen — werd het kloppende hart achter de kraal 'Droom van Avalon'
Want dat is waar Avalon voor staat: niet alleen een mythisch eiland, maar een metafoor voor persoonlijke transformatie. Voor de delen van onszelf die we hebben verborgen of vergeten. Voor de momenten waarop we stilstaan en beseffen: Er zit meer in mij dan ik mezelf ooit heb toegestaan te zien.
Bij het ontwerpen van deze kraal wilden we niet alleen de magie van de legende vangen, we wilden de menselijke reis die erin verweven zit weerspiegelen. De diepe kleuren van de Droom van Avalon weerspiegelen de lagen van Viviennes transformatie: het violet van intuïtie, het karmozijnrood van moed en het middernachtsblauw van mysterie en reflectie.
Ontworpen met Ziel
Met de hand gevormd glas in tinten van violet, karmozijnrood en middernachtsblauw weerspiegelt het maanlicht dat rimpelt over een verborgen meer. Elke Trollbeads-ambachtsman bewerkt het Muranoglas met de hand, waardoor elke kraal uniek is. Net als elke dromer die haar draagt.
In haar wisselende tinten schuilt een poort: een herinnering dat de krachtigste magie vaak die is die je in jezelf meedraagt.
Combineer de Droom van Avalon met zilveren ontwerpen uit de natuur of mythologie, of draag haar samen met edelstenen die intuïtie versterken. Laat deze kraal het stralende middelpunt zijn van een armband die jouw verhaal vertelt.
De Mythe Dragen
Meer dan versiering, kralen zijn verhalen in beweging. Je draagt misschien het fluisteren van oeroude meren, de belofte van vernieuwing en de moed van legenden die nog geschreven moeten worden.
Een eerbetoon, niet alleen aan legendarische vertellingen, maar ook aan de verhalen die we nog altijd in onszelf aan het schrijven zijn. Aan het idee dat zelfs in een moderne wereld vol ruis en afleiding, er nog steeds een stille plek bestaat — een Avalon — waar we kunnen terugkeren, onszelf herinneren, en opnieuw kunnen opstaan.
