We bezochten Kirsten, een Deense Trollbeads-verzamelaar, op een vrijdagmiddag.
Kirsten woont in een knus rijtjeshuis in een klein stadje op Seeland, Denemarken. In haar voortuin bloeien rozen, en ze doet de deur open met een grote glimlach, gekleed in een rood gestreepte blouse en een tuinbroek van spijkerstof. In huis hangt de geur van vers gezette koffie, en haar schattige teckel komt ons vrolijk begroeten. We zijn hier om te praten over haar betekenisvolle Trollbeads-collectie, die ze door de jaren heen met zorg heeft opgebouwd. Alles ligt al uitgestald op de eettafel, samen met twee dampende mokken koffie, als we gaan zitten voor een gesprek.
Kirsten is een kleurrijk en levendig persoon.
Ze werkt met kinderen en houdt van verhalen vertellen – zowel in haar werk als in haar privéleven. Ze is warm, positief en energiek.
Kirsten begon met het verzamelen van Trollbeads toen haar ex-man haar de eerste armband gaf: een zilveren vossenstaart-armband met een zilveren Zwanen-kraal en een sluiting in de vorm van een zwaan, als symbool voor trouw, nestelen en samen door het leven gaan. Dat geschenk markeerde het begin van Kirstens Trollbeads-reis. Vanaf dat moment werd ze verliefd op het idee dat sieraden een persoonlijk verhaal kunnen dragen, en dat motiveerde haar om verder te verzamelen.
"Voor mij is het altijd om het verhaal gegaan. Elke keer dat ik een nieuwe kraal kreeg, ging het over mijn verhaal. Dat vind ik zó bijzonder."
Kirsten bewaart haar kralencollectie op twee armbanden van sterling zilver. Elke armband vertelt een verhaal – verhalen uit haar leven. De ene staat voor haar liefdesleven, de andere voor haar leven met haar kinderen. In het begin zaten alle kralen aan de armband van haar ex-man, maar naarmate de collectie groeide, ontstonden er vanzelf twee afzonderlijke armbanden. Ze draagt ze elke dag.
Ze glimlacht en zegt:
"Mijn collega’s zeggen altijd ‘Daar komt Kirsten weer!’ als ik door de gangen van de school loop, waar ik al jaren werk. Ze horen mijn armbanden al van verre. Ik hou van het gevoel ze om mijn pols te dragen."
